Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/3853 Esas 2014/892 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı şirket temsilcisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davacı şirket temsilcisi, davalı tarafından İşyerim ... ile sigortalı işyerinde 21/11/2008 tarihinde su baskını nedeniyle hasar meydana geldiğini, davalı ... şirketinin hasarın teminat dışı olduğundan bahisle ödeme yapmadığını ileri sürerek, şimdilik 8.000 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, 22/10/2012 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 16.429,36 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davacının sigorta tazminatı alabilmek için su baskını hasarlarını kasıtlı olarak meydana getirdiğini savunarak davanın reddini istemiş, ıslah ile arttırılan kısım yönünden zaman aşımı def’inde bulunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı zararının 16.429,36 TL olduğu, ıslah talebinin 2 yıllık zaman aşımı süresinden sonra yapıldığı gerekçesiyle 8.000 TL’nin 15/02/2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline, ıslah ile artırılan kısmın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı şirket temsilcisi tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı şirket temsilcisinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Dava, işyeri sigorta nden kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, ıslah ile talep edilen 16.429,36 TL maddi tazminatın 8.000 TL kısmının davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davacı yargılama sıra-
sında kendisini vekille temsil ettirmiş, davacı vekili yargılama sırasında dosyaya dilekçe sunmuş ve 08.12.2009, 16.02.2010 ve 27.04.2010 tarihli celselere de katılmıştır. Bu halde, mahkemece kabul edilen kısım üzerinden davacı lehine vekalet ücretinin takdirine ilişkin hüküm kurulmaması doğru görülmemiş ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün HMK"nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.’nun 438/7 nci maddesi uyarınca düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı şirket temsilcisinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı şirket temsilcisinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm fıkrasına 7 nolu bent olarak “Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T.’nin 12/1. maddesi gereğince kabul edilen kısım üzerinden 960 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” tümcesinin yazılmasına, hükmün bu hali ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 3.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.