Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/25531 Esas 2014/24264 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Fethiye Aile Mahkemesi
TARİHİ :08.01.2014
NUMARASI :Esas no:2013/115 Karar no:2014/6

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı (koca) tarafından; kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakası yönünden, davalı-davacı (kadın) tarafından ise; kocanın kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ile reddedilen aile konutu şerhi konulmasına ilişkin davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı (koca)"nın temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı (kadın)"ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Toplanan delillerden davacı-davalı (koca)"nın eşine fiziksel şiddet uyguladığı, evi terkettiği sabittir. Davacı-davalı (koca)"nın tanık beyanları soyut olup kadına atfı kabil bir kusurlu eylem ispat edilememiştir. Fethiye 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/231 esas sayılı dosyasında kadına atfedilen olay ise boşanma davasının açılmasından sonraki tarihe ait olup yargılaması devam etmekte olan bu boşanma davasına esas alınamaz. Gerçekleşen bu duruma göre davacı-davalı (koca)"nın evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Davalı-davacı (koca)"nın boşanma davasının reddine karar verilmesi gerekirken kabulü ile boşanmaya hükmedilmesi doğru olmamıştır.
b-Tarafların Fethiye, A. Mahallesi, Mustafa Kemal Bulvarı, No: adresindeki (.. ada, .. parsel, No:..) taşınmaz tarafların Antalya"dan taşınarak Fethiye ilçesine geldikten sonra birlikte yaşadıkları aile konutu olarak özgüledikleri taşınmazdır. Bu husus tarafların tanıklarının beyanları ve Fethiye 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2011/499 esas sayılı dosyasındaki kocaya ait 24.03.2011 tarihinde polis merkezinde alınan beyan ile sabit olmuştur. Davacı-davalı (koca)"nın geçimsizlik sonucunda bu konutu terketmiş olması taşınmazın aile konutu özelliğini kaldırmaz. Bu durumda davalı-davacı (kadın)"ın aile konutu şerhi konulmasına ilişkin davasının kabul edilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması da isabetsizdir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) maddenin (a) ve (b) bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Hasan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123,.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Hatice"ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 01.12.2014 (Pzt.)