Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3354 Esas 2022/4648 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun uyarınca tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 1.784,17 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, ''466 saylı Kanun uyarınca tazminat'' olan dava türünün "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyma kararı verilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulması, yasaya aykırı olmakla birlikte ilamda gösterilen esaslara uygun karar verildiği anlaşılmasının yanında, ayrıca maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "2.037,74" TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde "1.784,17" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, az maddi tazminata hükmolunması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Tazminat davasının dayanağı olan İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/64 Esas, 2007/21 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacının silahlı terör örgütüne üye olmak ve yasa dışı terör örgütüne yardım etmek suçundan 23.11.2003- 02.06.2004 tarihleri arasında 192 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 27.05.2009 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 125.000 TL maddi, 45.000 TL manevi tazminatın 24.11.2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece tazminat davasının dayanağını oluşturan İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.02.2007 tarih, 2004/64 E-2007/21 K sayılı beraat hükmünün anılan mahkemenin cevabi yazısına göre; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 27.05.2009 tarih, 2008/19693 Esas – 2009/6067 sayılı onama kararıyla kesinleştiğinin bildirildiği, tazminat davasının ise 20.05.2011 tarihinde açıldığı, her ne kadar kesinleşme şerhli karar tebligatının tazminat davasının açılmasından sonra yapıldığı tespit edilmiş ise de, davacı aleyhine İçişleri Bakanlığı tarafından tazminat davasının dayanağı olan beraat kararının kesinleşmesinden sonra 12.06.2009 havale tarihli dilekçe ile İstanbul 12.Asliye Hukuk Mahkemesininn 2009/957 esasına kayden tazminat davası açıldığını ve buna ilişkin tebligatın davacıya ulaştığının anlaşılması karşısında davacının kesinleşen beraat kararından söz konusu tazminat davasının açıldığı tarih itibariyle haberdar olduğunun kabulünün gerektiği, bu durumda da davanın süresinde açılmamış olduğu anlaşılmakla davanın reddine karar verilmesi üzerine,
Dairemizce yapılan incelemede; davacı aleyhine İçişleri Bakanlığı tarafından 12/06/2009 havale tarihli dilekçe ile tazminat davası açıldığı görülmekle, İstanbul 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/957 Esas sayılı dosyası incelenerek, davacının (sanığın), hakkında verilen beraat hükmünün kesinleştiğini bu dosyadan belge almak veya benzeri yollarla öğrenip öğrenmediği, bu kapsamda davanın 466 sayılı Kanunda öngörülen 3 aylık sürede açılıp açılmadığının kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilerek, davacının hakkındaki beraat kararının kesinleştiğini bu dosyadan öğrenemediğinin anlaşılması halinde ise açılan davanın 466 sayılı Kanun kapsamında 10 yıl süre içerisinde açıldığı kabul edilerek davanın esası ile ilgili hüküm tesis edilmesi gerektiği gözetilmeden, dairemizin 24/11/2014 tarih, 2014/6579 – 2014/23694 sayılı ilamının gerekleri tam olarak yerine getirilmeden yazılı şekilde hüküm tesis edildiği gerekçesiyle bozulması üzerine;
Yerel mahkemece duruşma açılıp; 1.784,17 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın 24.11.2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya eylemli uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak; ONANMASINA, 13.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.