Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3460 Esas 2022/4653 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün yazılmaması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 141 ve devamı maddelerinde koruma tedbirleri nedeni ile tazminat davasının açılma koşulları ve süresi düzenlenmiş olup, anılan Kanunun 142/1. maddesinde karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabileceğinin hüküm altına alındığı, tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/115 Esas – 2011/124 Karar sayılı beraat hükmüne yönelik davacı (sanık) vekili tarafından vekalet ücretine yönelik temyiz talebinde bulunulduğu, 24/03/2011 tarihinde üzerine atılı suçlardan davacının beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün davacı (sanık) müdafinin yüzüne karşı okunduğu, böylelikle de yasal temyiz süresinin dolduğu tarih olan 31/03/2011 tarihinde temyiz edilmeden beraat kararının kesinleştiği, CMK’nın 142/1. maddesinde belirtilen süreler içerisinde tazminat davasının açılmadığı gerekçesiyle davanın süreden reddedildiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak; ONANMASINA, 13.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.