Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3461 Esas 2022/4636 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 05.10.2017 tarihli, 2017/2904 Esas, 2017/2992 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/34 Esas – 2015/410 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ihraç etme suçundan 10.11.2014 – 06.05.2015 tarihleri arasında 177 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 28.12.2015 tarihinde beraatine hükmedildiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK hükümlerine tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 1.000,00 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece tazminata esas Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/34 Esas – 2015/410 Karar sayılı dosyanın 05.01.2016 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının ise 1 yıllık süre geçtikten sonra 14.02.2017 tarihinde açıldığından bahisle davanın reddine hükmedilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142/1-a maddesinde, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin karar ve hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/34 Esas – 2015/410 sayılı kararı ile davacı hakkında beraat kararı verildiği ve bu hükmün 05.01.2016 tarihinde kesinleştirildiği, davacı sanık vekili Av. Cem Çavuşlu'nun cep telefonunun iadesi, avukatlık ücreti ve yurt dışı çıkış yasağı konulmasına dair verilen kararın kaldırılması yönündeki taleplerini içeren dilekçenin tazminata esas dosyanın kesinleşme işlemi yapıldığından ve iş bu dosya dışı mahkumiyet kararı verilen sanık yönünden Yargıtay'a gönderilmesi nedeniyle Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 2016/2163 Esas 2017/2080 Karar Sayılı ve 30.03.2017 tarihli ilamı ile dilekçe, temyiz dilekçesi olarak değerlendirilmekle; davacı sanık ... hakkında kurulan beraat hükmünün avukatlık ücreti yönünden düzeltilerek onanmasına karar verilip, tazminata esas dosyada 04.03.2016 tarihinde düzenlenen kesinleşme tarihi 05.01.2016 olan kesinleşme şerhi kaldırılarak; yargıtay ilam tarihine göre 30.03.2017 tarihinde kesinleştirildiğine dair şerh düşülmesi, kesinleşme hususunda çelişki oluşturduğundan, beraat kararının hangi tarihte kesinleştiği, kesinleşme şerhinde belirtilen kesinleşme tarihinin doğru olup olmadığı ve tazminat davasının beraat kararının kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde açılıp açılmadığının tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilmesi, sonucuna göre davacının hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 05.10.2017 tarihli, 2017/2904 Esas, 2017/2992 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 13.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.