5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/634 Esas 2020/2039 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/634
Karar No: 2020/2039
Karar Tarihi: 26.02.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/634 Esas 2020/2039 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/634 E. ve 2020/2039 K. sayılı karar, 5846 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verildiğini içermektedir. Temyiz isteği incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği ve kanıtların eksiksiz bir şekilde tartışıldığı ve vicdani kanının oluştuğu belirtilmiştir. Ancak, TCK'nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 Sayılı Kanunun 108/2. maddesi gözetilmeden en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiş ve kararda geçen kanun maddeleri arasında TCK'nın 58. maddesi, 5275 Sayılı Kanunun 108/2. maddesi ve 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve fıkrası ile 1412 Sayılı CMUK'nın 322. maddesi yer almaktadır. Karar, hükmün tekerrür uygulamasına ilişkin fıkrasından bazı ibarelerin çıkartılmasıyla düzeltildi ve onanmıştır.

19. Ceza Dairesi 2020/634 E. , 2020/2039 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla hükümlülüğün TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınması,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin fıkrasından “06/11/2008 gün 2007/1241-1486, 21/02/2008 gün 2005/929-184 sayılı ve” ibarelerinin çıkartılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.