Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4355 Esas 2022/4655 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 52/2, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle ölüme neden olma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
21/07/2015 günü saat 01:50 sıralarında Düzce istikametinden Kaynaşlı istikametine seyreden sanık ...’ın TEM otoyolunun 11. km’sinde sevk ve idaresindeki otobüsün sağ ön kısmı ile aynı istikamette seyreden Cankat Yüksel’in idaresindeki tırın dorse sol arka köşe kısmına çarpması sonucu otobüste muavin olarak görev yapan ...’in hayatını kaybettiği, 21/07/2015 tarihli ölü muayene tutanağında müteveffanın kesin ölüm sebebinin çoklu organ yaralanmasına bağlı batın içi kanama olduğunun belirlendiği, Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesi tarafından düzenlenen 20/08/2015 tarihli raporda, sevk ve idaresindeki otobüsle seyri sırasında yola gereken dikkatini vermesi ve diğer araçları güvenli mesafeden takip etmesi gereken sanığın, bahsedilen bu hususlara riayet etmediği ve arkadan çarpma kural ihlali ile olaya sebebiyet verdiğinden asli ve tam kusurlu olduğu, tır sürücüsü Cankat Yüksel’in ise kusursuz olduğunun belirtildiği olayda, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli ve tam kusurlu olduğu kabul edilerek mahkumiyet kararı verildiği görülmekle;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmün hukuken hatalı olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında kısa süreli hapis cezası olarak yazılması, uygulama maddesi olan TCK'nın 50/4-1.a maddesi ile adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin 52/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3. paragrafı çıkarılarak yerine "Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, kendisine verilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının TCK'nın 50/4-1.a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1215 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 24.300 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin 4. paragrafında yer alan "adli para cezasının" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK'nın 52/4. maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.