Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4373 Esas 2022/4660 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle ölüme neden olma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
25/06/2015 günü saat 06:00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobilin sağ ön kısmı ile Isparta Burdur karayolunun 34. km’sinde banket üzerinde dörtlülerini yakarak park halinde bulunan kamyonun sol arka kısmına çarpması sonucu sanığın aracında bulunan ...’ın hayatını kaybettiği, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’nın 20/08/2015 tarihli Adli Tıp Bilirkişi Kurulu raporunda müteveffanın ölüm nedeninin, araç içi trafik kazası sonucu genel beden ve kafa travmasına bağlı çok sayıda kot ve femur kemiği kırıkları ile beraber iç organ yaralanması ve iç kanama olduğunun bildirildiği, 25/06/2015 tarihli trafik kazası tespit tutanağında belirlendiği üzere 2918 sayılı KTK'nın 56/1-a maddesinde düzenlenen "şerit izleme ve değiştirme kurallarına uymamak" kuralını ihlal eden sanığın bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği iddia ve kabul olunan olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanın hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dosya kapsamında sanığın kusur durumunun tespiti hususunda kaza tespit tutanağı haricinde bir rapor bulunmadığının anlaşılması karşısında; kusur oranının açık bir şekilde belirlenmesini sağlamak amacıyla dosyanın Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesi, İTÜ Trafik Kürsüsü veya Karayolları Genel Müdürlüğünden bilirkişilere tevdii edilerek, dosya içerisinde mevcut trafik kazası tespit tutanağı da irdelenmek ve görgü tanığı beyanı, çarpma noktası, araçların kaza sonrası konumları da değerlendirilmek sureti ile sanığın kusur durumuna ilişkin ayrıntılı rapor alınıp sonucuna hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın kovuşturma aşamasında 29/09/2015 tarihli duruşmada alınan ifadesinde; muhtemelen uyuduğu için kazanın gerçekleştiğini, çarptığı aracın yolun neresinde olduğunu hatırlamadığını beyan etmesi karşısında; olayda bilinçli taksir koşulları oluştuğunun ve sanık hakkında TCK'nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tam kusurlu olarak meydana getirdiği kabul edilen kaza sonucu bir kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak eksik cezaya hükmolunması,
Kabul ve uygulamaya göre;
Sanık hakkında temel cezanın tayininde alt sınırdan hapis cezasına hükmedildiği halde, TCK'nın 53/6. maddesinin uygulanmasında alt sınırdan ayrılarak 2 yıl süre ile sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.