9. Hukuk Dairesi 2014/27084 E. , 2014/40134 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, davalı işyerinde 01.04.2013 tarihinde işe başladığını, 28.03.2014 tarihinde haklı ve geçerli neden olmadan işten çıkartıldığını beyanla, davalı işveren tarafından yapılan feshin geçersizliği ile davacının işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, duruşmada 19.05.2014 tarihinde tekrar iş başı yaptığını beyan etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davacının 24.03.2014-28.03.2014 tarihlerinde devamsızlık yaptığını, feshin haklı olduğunu, tekrar işbaşı yapan davacının halen davalı işyerinde çalıştığını davanın konusuz kaldığını savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, feshin geçersizliğine, davacının işe başlaması nedeniyle konusuz kalan işe iade talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, boşta geçen süreye ilişkin ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde taraflarca temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Sözleşmenin feshi tek taraflı bozucu yenilik doğuran bir irade beyanı olup, karşı tarafa ulaştıktan sonra tek taraflı olarak geri alınması mümkün değildir. İşverence dava sırasında yapılan davet daha önce gerçekleştirilen feshi ortadan kaldırmaz.
Davacının işe başlatılmış olması, aksi ileri sürülmedikçe, davalı işverenin feshin geçerli bir sebebe dayanmadığını kabul ettiği şeklinde değerlendirilmeli ve bu nedenle feshin geçersizliğine karar verilmelidir. Bu durumda, davacının işe iadesi ve işe başlatmama tazminatına ilişkin talebinin konusuz kaldığı kabul edilmelidir. 4857 sayılı İş Kanunun 21.maddesinin 3. ve 5. fıkralarına göre, boşta geçen süre ücreti, feshin geçersizliğine ilişkin karar verilmesi ve işe başlatılmak için işverene süresinde başvurulması şartına bağlıdır. Somut olayda, boşta geçen süre ücretine ilişkin bu şartların yargılama sırasında, davacının işe başlatılmasıyla, önceden gerçekleştiği kabul edilmelidir. Bu durumda davacı işçi, açıkça feragat etmemiş ya da talebini geri almamış ise boşta geçen en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının hüküm altına alınması gerekir.
Yargılama harç ve giderleri, 6100 sayılı HMK.’un 326. maddesi uyarınca kural olarak davada haksız çıkan tarafa yükletilmesi gerekir. Bu durumda iş akdini fesheden davalı taraf haklı ise yaptığı gider karşı tarafa yükletilmeli, haksız ise yapılan yargılama gideri üzerinde bırakılmalıdır.
Dosya içeriğine göre davacının iş sözleşmesi devamsızlığı gerekçe gösterilerek feshedilmiş ancak fesih bildiriminin davacıya tebliğinden sonra davacı tarafça devamsızlık yaptığı savunulan günlere ilişkin olarak sağlık raporları ibraz edilmiştir. Davalı işverende bu sağlık raporlarını dikkate alarak davacıyı işe davet etmiş ve akabinde davacı, davalı nezdindeki işine başlatılmıştır. Davalı işverence iş akdinin feshinden önce davacıya devamsızlık yaptığı günler için herhangi bir mazeretinin olup olmadığı ve var ise bildirmesi önünde bir ihtarda bulunulmamıştır. İşverenin iş sözleşmesinin feshetmesinin geçerli nedene dayanmadığı kabulündedir. İşe davet feshin geçersizliğini ortadan kaldırmayacağı gibi, asıl olan feshin geçersizliği olup, işe başlatmama ve boşta geçen süre ücreti geçersizliğin sonuçlarıdır.
Diğer taraftan davalı dava açılmasına neden olduğundan, davacı lehine vekalet ücretine karar verilmesi gerekir. Mahkemece yukarıdaki belirtilen nedenlerle davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasına 5. numaralı bent olarak;
“5- Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” bendinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.