Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4127 Esas 2022/4778 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, 11.09.2014 günü saat 14.50 sıralarında Ankara ili, Çubuk ilçesi, Sarısu Mahallesi, Kıran mevkiinde orman yangını olayına müdahale etmek üzere Orman Genel Müdürlüğü Çubuk İşletme Şefliğinde görevli işçi sanık ...‘nın şoförlüğünü yaptığı arazöz ile olaya müdahale etmek üzere yanında görevli işçiler mağdur ... ve tanık ... ile birlikte olay yerine intikal ettikleri, sanık ...’nın arazöz şoförü olduğu, aracın başında durarak yangına sıkılan suyun açılıp kapanma ve tazyiklendirme işlemi ile görevli olduğu, mağdur ... ve tanık ...’nın hortumları serip araçtan yaklaşık 50-60 metre aşağıdaki çalılık alana indikleri, yaklaşık 3-5 dakika yangına su sıktıktan sonra mağdurun su tabancasının büyük olması nedeniyle küçük tabancayı istediği, tanık ...’nın telsiz ile sanığı arayıp suyu kestirdiği, daha sonra arazözün yanına giderek küçük tabancayı getirdiği, mağdurun tabancayı taktıktan sonra tanıktan suyun açılmasını istediği, tanığın telsizle sanığı arayarak su istediği, mağdurun bu kez suyun yetersiz gelmesi nedeniyle suyun tazyikinin artırılmasını istediği, yine tanık aracılığıyla telsiz ile irtibat kurularak sanıktan tazyik istedikleri, suyun basıncı artırıldıktan sonra mağdurun dengesini kaybederek hortumu yere düşürdüğü, hortumun uç kısmında iki adet vanası bulunan metal ve ağır yapıda olan tabanca tabir edilen başlığın suyun tazyiki ile mağdurun elinden kurtulup ucundaki plastik aksamın metal ile birleşme yerinden kırılması sonucu demir olan kısmın mağdurun kafasına çarpması sonucu mağdurun künt kafa travması ile husulü mümkün kafatası parçalı çökme kırıkları, beyin kanaması ve gelişen komplikasyonlar sonucu öldüğü, olay yerine yaklaşık 4 metre mesafede mağdura ait şapka ile 32 metre mesafede baretinin bulunduğu,
Mahkemece sanık savunması ve tanık beyanında olaydan önce her müdahalede malzemelerin kontrol edildiği, yine olay günü kullanılan malzemede de herhangi bir sıkıntının olmadığının belirtildiği, sanığın olay günü müdahale esnasında ölenin iletilen talimatları ile suyu açtığı yine aynı talimatlarla basıncı artırdığı, artırılan basıncın normal olduğunun tanığın ve sanığın aşamalardaki ifadeleri ile sabit olduğu gerekçeleriyle sanığın beraatine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin kusurunun bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, eksik incelemeye dair sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece sanığın olayın meydana gelmesinde kusurunun bulunmadığı kabul edildiğinden; CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı gerekçesi ile beraat kararı verilmesi gerektiği halde, kastının bulunmadığı gerekçesi ile beraat kararı verilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün ilk fıkrasından “kastının bulunmaması” ibaresinin çıkarılması ve yerine “ taksirinin bulunmaması” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 14.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.