2. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/8718 Karar No: 2014/24170
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/8718 Esas 2014/24170 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2014/8718 E. , 2014/24170 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ :Boşanma Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Davacı kadının açtığı boşanma davasında, davalı süresi içinde yetki itirazında bulunmuş, itirazında, Türk Mahkemelerinin yetkili olmadığını ileri sürmüş, mahkemece bu itiraz kabul edilerek, dava usulden reddedilmiştir. Tarafların her ikisi de Rus vatandaşıdır. Buna göre boşanma davası, kişi bakımından yabancı unsur ihtiva etmektedir. Yabancı unsur ihtiva eden davalarda, Türk Mahkemelerinin milletlerarası yetkisini, iç hukukun yer itibarıyla yetki kuralları tayin eder (5718 s. MOHUK. md.40). İç hukuk, bir davada yer itibarıyla hangi mahkemeyi (veya mahkemeleri) yetkili göstermiş ise, bu mahkeme, o davada milletlerarası yetkiye de sahiptir. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 168. maddesine gore; boşanma veya ayrılık davaları, eşlerden birinin yerleşim yerinde veya davadan önce son defa altı aydan beri birlikte oturdukları yer mahkemesinde açılır. Bu yerlerden birini tercih davayı açana aittir. 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununa dayanılarak çıkartılan ve 15.08.2007 tarihinde yürürlüğe giren Adres Kayıt Sistemi Yönetmeliği (R.G 15.12.2007)’ne göre, Türk vatandaşlarının ve Türkiye"de herhangi bir amaçla en az 6 ay süreli ikamet tezkeresi ile bulunan yabancıların yerleşim yeri adresleri Nüfus ve Vatandaşlık Genel Müdürlüğü tarafından elektronik ortamda tutulur. (Yönetmelik m. 9,10) Yerleşim yeri adreslerinin tutulmasında kişilerin yazılı beyanı esas alınır. Adres beyan formundaki bilgiler aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir (Yönetmelik m. 13/1). Davacı, davalının ikamet tezkeresi ile Türkiye"de bulunduğunu, ..."da bir otelde kaldığını ve otelin yönetim kurulu başkanı olduğunu ileri sürmüş, davalı ikamet tezkeresinin çalışma amacıyla verildiğini, yerleşme amacıyla verilmediğini bildirmiştir. O halde, burada tespiti gereken husus davalı kocanın Türkiye"de yerleşim yerinin bulunup bulunmadığıdır. Mahkemece; Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünden, davacının “yabancılar kütüğünde” kaydının olup olmadığı ve aynı kütükte dava tarihi itibarıyla Türkiye"deki yerleşim yeri adresiyle ilgili bir bilginin bulunup bulunmadığı sorulup tespit edilmeli, kişilerin adres beyan formundaki bildirimlerinin aksi sabit oluncaya kadar geçerli (Yönetmelik md.13/1) olacağı da dikkate alınmalı, bu ve tarafların gösterdikleri tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir. Açıklanan yönler araştırılmadan, eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.11.2014 (Prş.)