MAHKEMESİ : Kozan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2012
NUMARASI : 2008/333-2012/109

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın neden olduğu kaza sonucunda müvekkillerinin desteğinin hayatını kaybettiğini ileri sürerek davacı Emine için 22.526,77 TL ve Lutfiye için 2.722,84 TL, Abdullah ve Özlem için 2.000"00"er TL destekten yoksun kalma tazminatı ve Emine ve Lutfiye için ayrı ayrı 15.000,00 TL, Abdulah ve Özlem için 10.000,00"er TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia savunma ve benimsenen bilirkişi rapouruna göre, davanın kısmen kabulü ile davacı Emine için 22.526,77 TL ve Lutfiye için 2.722,84 TL, Abdullah için 132,83 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan ve Emine ve Lutfiye için ayrı ayrı 10.500,00 TL, Abdulah ve Özlem için 7.000,00"er TL manevi tazminatın davalı İ.. M..nden tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere ve özellikle manevi tazminatın takdirinde 818 Sayılı B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Destekten yoksun kalma tazminatı 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 45/I2. maddesinde düzenlenmiş olup "Ölüm neticesi olarak diğer kimseler müteveffanın yardımından mahrum kaldıkları takdirde onların bu zararını da tazmin etmek lazım gelir." şeklinde hükme bağlanmıştır.
Yasa metninden de anlaşılacağı gibi destekten yoksun kalma tazminatının konusu, desteğin yitirilmesi nedeniyle yoksun kalınan zarardır. Buradaki amaç, destekten yoksun kalanların desteğin ölümünden önceki yaşamlarındaki sosyal ve ekonomik durumlarının korunmasıdır. Olaydan sonraki dönemde de, destek olmasa bile, onun zamanındaki gibi aynı şekilde yaşayabilmesi için muhtaç olduğu paranın ödettirilmesidir. Desteğin maddi yönden eylemli ve düzenli olması gerekir. Somut uyuşmazlık yönünden desteğin muhtarlık yaptığı, ayrıca son iki yıl içinde Türk Telekom ile müteaahit olarak yaptığı işler karşılığı düzenli gelir elde ettiği davacılar tarafından kanıtlanmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bildirilen istihkakların net geliri belirleyemeyeceği gerekçesi ile asgari ücret üzerinden hesaplama yapılmış ise de, aynı sektörde çalışan uzman kişi ya da kurumda elde edilen net gelir belirlenebilir. Bu konuda araştırma yapılarak desteğin elde ettiği gelirin belirlenmesi sonucuna göre de yeniden bilirkişi raporu alınarak karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 23.1.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.