Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/2482 Esas 2015/15871 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/2482
Karar No: 2015/15871
Karar Tarihi: 30.04.2015

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/2482 Esas 2015/15871 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2014/2482 E.  ,  2015/15871 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


    DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ücreti, hafta tatili, kötü niyet tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin işe iade davası sonrasında davalı şirkete yaptığı başvuruya rağmen işe alınmadığı gibi tazminatlarının da ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının ödenmesini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacının fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda, davacının fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağı talepleri, davalıya karşı açılmış davaları bulunan ve davacı ile aralarında menfaat birliği olan tek davacı tanığının beyanına göre hesaplama yapılarak hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Başka delillerle desteklenmeksizin tek tanık anlatımına istinaden fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınması doğru bulunmamıştır.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.