Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6585 Esas 2019/405 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6585
Karar No: 2019/405

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6585 Esas 2019/405 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçu işlemiş ve defter ve belgeleri gizleme suçu işlemekle suçlanmıştır. Mahkeme, her takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiğini ve sanık hakkında temel cezanın 1 yıl olarak belirlenmesinin eksik olduğunu belirtmiştir. Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı infaz aşamasında dikkate alınmıştır. Deliller incelenerek suçların sübutu kabul edilmiş ve verilen hükümler eleştirilere rağmen isabetli bulunmuştur. Mahkeme kararı onanmıştır. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 217. maddesi, 5904 sayılı Kanunun 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun'un 359/a-2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/6585 E. , 2019/405 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirerek, sahte fatura düzenleme suçu yönünden suçun sübuta erdiğini kabul eden mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı gözetilerek, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçunu işlediği kabul edilen sanık hakkında her takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken tek hüküm kurulması, defter ve belgeleri gizleme suçu yönünden suç tarihi itibariyle 5904 sayılı Kanunun 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun"un 359/a-2. maddesinde öngörülen temel cezanın alt sınırının 18 ay olduğu gözetilmeyerek sanık hakkında temel cezanın 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçların sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 15.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.