MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, tapuda davalı adına kayıtlı ... ilçesi, ... mahallesi 132 ada 115 parsel numaralı taşınmazın orman tahdidi içerisinde kaldığını ileri sürerek tapusunun iptali ile Hazine adına orman niteliğiyle tescili istemiyle dava açmış, mahkemece davanın kısmen kabulü ile taşınmazın 5202,01 m2"lik bölümünün orman sayılan yerlerden olduğunun tespitine ve bu bölümün orman vasfı ile Hazine adına tesciline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Hükmün davacı ... Yönetimi tarafından istinaf edilmesi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin 15.05.2017 tarihli, 2017/470 E. - 2017/393 K. sayılı kararıyla dava konusu taşınmazın bilirkişi raporuna ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 5202,01 m2"lik bölümünün orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilirken bu bölümün davalı adına olan tapu kaydının da iptaline karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme ile orman sayılan yerlerden olduğunun tespitine karar verilmesinin usule aykırı olduğu gerekçesiyle istinaf başvuru talebinin kısmen kabulü ile, Şerfelikoçhisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 18.10.2016 tarih, 2015/553 E. - 2016/383 K. sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile, dava konusu ... ili, ... ilçesi, ... mahallesi 132 ada 115 parsel numaralı taşınmazın 01.06.2016 tarihli teknik bilirkişi raporunda (A) harfi ile gösterilen 5202,01 m2"lik bölümünün davalı adına olan tapu kaydının iptali ile bu bölümün orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen orman kadastrosu sınırları içinde kalan taşınmazın tapu kaydının iptal ve tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1960 yılında yapılmış arazi kadastrosu ve 19.02.1997 tarihinde ilan edilerek kesinleşen 6831 sayılı Kanun hükümlerine yapılmış orman kadastrosu ve 2/B uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararındaki gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman tahdit haritası ve tutanaklarına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın kısmen tahdit içerisinde olduğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına 23/06/2020
gününde oy birliği ile karar verildi.