Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11820 Esas 2019/7011 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi hükmü gereğince, ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-a-son maddesinin uygulanması suretiyle, sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Sanığın kovuşturma aşamasında kendisine "ayıp değil mi diyen mağdura sana ne dediği akabinde mağdurun anlamadığı bir şeyler söylemesi üzerine mağduru iteklediğini" belirtmesi ve dinlenen tanık ..."in sanık eşi ile tartıştıkları esnada mağdurun kendilerine dönüp dönüp bakması üzerine eşi olan sanığın mağdura küfür ettiğini beyan etmesi karşısında, ilk haksız hareketin sanıktan kaynaklandığı sabit olmasına rağmen, mağdurdan kaynaklanan silahla tehdit şeklindeki haksız eylemin yarattığı tahrik altında kasten yaralama suçunu işlediği gerekçesi ile sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin (1/3) oranında uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereği sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 02.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.