Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2017/2670 Esas 2017/9969 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2670
Karar No: 2017/9969
Karar Tarihi: 03.04.2017

Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2017/2670 Esas 2017/9969 Karar Sayılı İlamı

5. Hukuk Dairesi         2017/2670 E.  ,  2017/9969 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
    - K A R A R –
    Mahkemece, uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
    Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan inceleme sonucunda davanın kabulüne karar verilmiş ise de bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Şöyle ki;
    1-Kapatılan 18. Hukuk Dairesi"nin uyulan 08/06/2015 günlü son bozma ilamına göre, zeytin veriminin 750 kg, 21/02/2013 günlü ikinci bozma ilamına göre kapitalizasyon faizinin %6 oranında alınarak bedel tespiti gerekirken, mahkemece bu kez yine kapitalizasyon faizinin %5 oranında alınması suretiyle davacı idare lehine oluşan usuli kazanılmış hak zedelenerek, toplam 65.560,00 TL yerine fazla bedele hükmedilmesi,
    2-Tespit edilen kamulaştırma bedelinin ilk karar ile hükmedilen 34.146,81-TL lik kısmına dava tarihinden 4 ay sonraki tarih olan 07.03.2009 tarihinden ilk karar tarihi olan 30.12.2009 tarihine kadar faiz yürütülmesi ve artan fark bedele ise 07.03.2009 tarihinden 2. karar tarihi olan 21.09.2011 tarihine kadar yasal faiz uygulanmasına karar verilmesi gerekirken faizin başlangıç ve bitim tarihinin yanlış gösterilmesi,
    Kabule göre de;
    3-Fazla ödeme olmadığı halde gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 2. bendinde fazla ödemenin faizi ile iadesine dair hüküm kurulması,
    Doğru görülmemiştir.
    Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.