MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 03.03.2010 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali tescil olmaz ise tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; tapu iptali tescil isteminin reddine, tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 22.12.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili bir kısım davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Davacı, murisine ait 168 parsel sayılı taşınmaz üzerine diğer mirasçıların muvafakatiyle ve iyiniyetli olarak 2003 yılında ev yaptığını, bina değerinin arsa değerinden fazla olduğunu belirterek tapu kaydının iptali ile adına tescilini istemiştir.
Davalılardan... oldukları cevap dilekçelerinde; murisleri babalarına ait 168 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki tüm binaların babalarının sağlığında yapıldığını, hiçbir binanın davacı tarafından yapılmadığını, dava konusu olan binanın da babaları tarafından 1983-1984 yılında kahvehane olarak yapıldığını, davanın reddini savunmuşlardır.
Davacı vekili 02.06.2011 tarihli dilekçe ile, davasını ıslah etmiş ve tapu iptali ve tescil mümkün olmadığı takdirde yapı bedeli olarak 26.326,03 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini istemiştir.
Mahkemece; davacının iyiniyetli olmadığı gerekçesiyle tapu iptali ve tescil isteminin reddine, binanın en az levazım bedeli olan 16.782,84 TL nin dava tarihinden itibaren yasal fazi ile tahsiline karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili ve davalılar ..., ... ve ... temyiz etmiştir.
Dava, Türk Medeni Kanununun 724. maddesi uyarınca açılan tapu iptali ve tescil, mümkün olmadığı takdirde muhdesat bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Anılan maddeye göre tescil kararı verebilmek için objektif ve sübjektif koşulun birlikte gerçekleşmesi yani bina değerinin zemin değerinden fazla ve muhdesat sahibinin de iyiniyetli olması gerekir.
Somut olayda; dava konusu binanın değerinin arsa değerinden fazla olduğu sabit ise de dava konusu binanın muris... tarafından kahvehane olarak yapıldığı, murisin ölümünden sonra davacının bu yeri tadilat yaparak meskene çevirdiği, davalı olan diğer mirasçıların buna muvafakat etmedikleri, bu nedenle davacının iyiniyetli olmadığı anlaşılmakla tescil isteminin reddinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Davacı, müşterek muris ... tarafından ticari bir işletme (kahvehane) olarak inşa edildiği anlaşılan binayı elbirliği mülkiyetine tabi olduğu halde diğer mirasçıların onayını almadan şahsi ihtiyaçlarını karşılamak için konuta çevirmiştir. Bu nedenle tadilat amacı ile yaptığı harcamaların faydalı masraf olarak kabulü mümkün değildir. Kaldı ki, binada uzun süre kendi ikamet etmiştir. Ayrıca yapı, zemini ile birlikte kendisinin de aralarında bulunduğu müşterek muris ..."in mirasçılarına intikal etmiş olduğundan tazminat isteminin de reddi gerekirken kısmen kabulü doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istekleri halinde peşin yatırılan temyiz harcının davalılara iadesine, 02.05.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.