MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, izin, ücret, mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 01.06.1999-25.06.2009 tarihleri arasında peron görevlisi ve bilet satış sorumlusu olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, son aylık ücretinin 1.800.00 TL net olduğunu, alacak ve tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek ihbar, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve ücret alacaklarından faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş, taleplirini artırarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davacının işyerinde kesintili çalıştığını, kendi isteği ile işten ayrıldığını, ihbar-kıdem tazminatına hak kazanmadığını, son ücretinin 582.50 TL brüt olduğunu, fazla çalışma iddiasının doğru olmadığı gibi, fazla çalışma yaptığında da ücretinin ödendiğini, yıllık izin haklarının kullandırıldığını, ücretlerinin eksiksiz olarak ödendiğini ve davacının resmi tatil ve bayramlarda çalışmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğinden, ilk kararın davalı temyizi üzerine Dairemizce özetle, “...,davacının, duruşmada, “ Ben Hiçbir gerekçe gösterilmeden işten çıkartıldım. 1.800,00 TL tutarında üç aylık maaşımı davalı işyerinden almadım. Dini bayramlarda fazla mesai yaptım bedelini almadım. Yıllık izin yapmadım. Hafta tatillerinde sürekli çalışıyorduk ve buna ilişkin herhangi bir ödeme almadım. Yılbaşı, resmi tatil gibi günlerde de işimiz otogar işi olması sebebiyle de sürekli çalıştık. Ancak buna ilişkin de hiçbir ödeme yapılmadı.” şeklinde yeminli beyanda bulunduğu anlaşılmıştır. Buna göre, davacının yeminli beyanında belirttiği üzere 3 aylık 1.800,00 TL ücretle çalıştığı dikkate alınarak alacakların hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.Öte yandan, mahkemece, tanık beyanlarına göre, davacının haftada altı gün, ortalama 08.00-18.00 saatleri arasında günlük 10 saat çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle günlük 9 saat, haftalık 54 saat çalıştığı, haftalık 9 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, dosya içeriği ve tanık beyanlarının ortalamasına göre, davacının 08.00-17.30 saatleri arasında günlük 9,5 saat çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle günlük 8,5 saat, haftalık 51 saat çalıştığı, 45 saatin düşülmesiyle haftada 6 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmış olup, fazla çalışma ücretinin buna göre belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirir.” gerekçesiyle bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyulduğu anlaşılmıştır.
Bozma öncesi verilen 04.03.2013 tarihli kararda hükme esas alınan 12.01.2013 tarihli bilirkişi raporunda, yemek ücreti katılmadan tesbit edilen ücret dikkate alınarak yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulmuştur. Davacı bu kararı temyiz etmemiş, davalı yararına usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Bozmadan sonra hükme esas alınan 18.11.2014 tarihli bilirkişi raporunda ise kıdem ve ihbar tazminatı hesabında 600,00 TL net, 837.40 TL brüt ücrete 104,00 TL yemek ücreti eklenerek hesap yapılarak, davalı yararına oluşan usuli kazanılmış hakkın ihlal edilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.