Gürültüye neden olmak - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/7160 Esas 2019/6993 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7160
Karar No: 2019/6993
Karar Tarihi: 09.04.2019

Gürültüye neden olmak - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/7160 Esas 2019/6993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın gürültüye neden olmak suçlamasıyla yargılanması sonucunda beraat kararı verilmiştir. Karar, temyiz edilmiştir ve bu süreçte suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, kamu davası düşmüştür. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca hüküm BOZULMUŞ, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmemiştir. Kanun maddelerine göre, suçun üst sınırı hakkında açıklama yaparak, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/2, CMK'nın 223/8 ve CMUK'nın 322. maddeleri hükümlerinden bahsedilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2017/7160 E. , 2019/6993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Gürültüye neden olmak
HÜKÜM : Beraat

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşıldığından katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnamaye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.