MAHKEMESİ : KONYA 2. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/10/2012
NUMARASI : 2011/438-2012/854

DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla mesai hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktalarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır.
Apartman görevlisi olarak çalışan davacının, sorumlu olduğu bağımsız bölüm sayısı ve ortak yerleri, işyerinde kömürle çalışan ısınma sisteminin bulunmaması, kış aylarında bahçe ile ilgili işlerinin azalması, yaz döneminde ise gün içindeki ara dinlenme sürelerinin daha fazla olması nazara alınarak dosya kapsamındaki deliller bir arada değerlendirildiğinde, davacının sürekli fazla çalışma yapmayı gerektirir bir iş yükü bulunmadığı anlaşılmaktadır. Ücret bordrolarında, bir kısım aylarda fazla çalışma ücreti tahakkukunun bulunması da, fazla çalışma yapılması halinde, karşılığı ücretlerin ödendiğini göstermektedir. Keza, aynı işyerinde çalışan bir kısım işçilerin fazla çalışma ücretlerinin tahsili istemiyle açtıkları davalarda, mahkemece, bu yöndeki benzer gerekçeyle fazla çalışma ücreti talepleri reddedilmiş ve söz konusu kararlar onanmıştır ( 22. Hukuk Dairesinin 30.01.2014 tarihli 2014/1033 esas ve 2014/1126 karar sayılı; 09.04.2014 tarih 2014/6973 esas 2014/7490 karar sayılı kararları). Anılan sebeplerle, fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulü hatalı olmuştur.
Ulusal bayram ve genel tatili ücreti talebi yönünden de, dinlenen bir kısım şahitlerce, söz konusu tatil günlerinde nöbetleşe çalışıldığı, bu günlerde çalışmak isteyenlere ücretlerinin ödendiği beyan edilmiş olup, yine bir kısım ücret bordrolarında ulusal bayram ve genel tatil ücreti tahakkukları bulunduğu görülmektedir. Bu halde, anılan günlerde çalışma olduğunda işverence karşılığının ödendiği sonucuna ulaşılmaktadır. 22. Hukuk Dairesince, temyiz incelemesi yapılan emsal davalarda, mahkemelerce ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının belirtilen gerekçeyle reddedilmesine yönelik kararlar isabetlidir. (22. Hukuk Dairesinin 30.01.2014 tarihli 2014/1033 esas ve 2014/1126 karar sayılı; 09.04.2014 tarih 2014/6973 esas 2014/7490 karar sayılı kararları). Anılan sebeple, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı talebinin de reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.