22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/3317 Karar No: 2015/15768 Karar Tarihi: 30.04.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/3317 Esas 2015/15768 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/3317 E. , 2015/15768 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile kıdem tazminatı ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesini emeklilik ve kendisine karşı haysiyet ve onur kırıcı davranışlarda bulunulması sebebi ile 27.03.2012 tarihli ihtarname ile haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının istifa ettiğini, iddialarının soyut olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki benlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut olayda, hükme esas bilirkişi raporunda davacı tanık beyanları dikkate alınarak söz konusu alacaklar hesaplanmıştır. Davacı tanıklarından biri husumetli olup diğeri ise davacı ile sadece üç ay birlikte çalışmıştır. Başka delillerle desteklenmeden mahkemeden verilecek karardan menfaat temin edecek olan husumetli tanık beyanı ve davacı ile sadece üç ay birlekte çalışan tanık beyanına itibarla fazla çalışma alacağının kabulü isabetli olmamıştır. Yapılan işin niteliği davalı tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre davacının 2009 yılı öncesi mesai saatlerine göre 08:30-18:30 arası on saat çalıştığı bir saat ara dinlenme düşülerek haftada dokuz saat fazla çalışma yaptığı 2009 yılı sonrası ise hafta içi mesai saatlerine göre; cumartesi ise 08:30-13:00 arası yarım saat ara dinlenme düşülerek haftada dört saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken yazılı gerekçe ile kabul kararı verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Dosya içeriğine göre davacının doğum izninde olduğu belirtilen hizmet cetvelinde çalışması görünmeyen 02.10.2009-02.02.2010 tarihleri arası raporu bulunup bulunmadığı araştırılarak oluşacak sonuca göre kıdem tazminatı ve fazla çalşıma alacağından mahsup edilip edilmeyeceği değerlendirilmelidir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.