Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3507 Esas 2022/4924 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 11.304,78 TL maddi ve 18.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 21.12.2016 tarihli, 2016/68 Esas, 2016/241 Karar sayılı " Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 04.10.2016 tarih, 2016/241Esas, 2016/286 Karar sayılı kararının kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 11.304,78 TL maddi, 18.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine " ilişkin karar davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 40.000 TL olduğu ve nitelikli cinsel saldırı, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan 11.04.2013 – 18.06.2015 tarihleri arasında 798 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 29.304,78 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE;
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan Zile Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/95 Esas – 2015/97 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan 11.04.2013 – 18.06.2015 tarihleri arasında 798 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan 1 yıl 15 gün hapis cezası alıp bu hükmün 18.06.2015 tarihinde kesinleştiği, nitelikli cinsel saldırı suçundan ise beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 31.03.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 100.000 TL maddi, 300.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 21.319,32 TL maddi, 31.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince duruşma açılıp, İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, 11.304,78 TL maddi, 18.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarlarının eksik olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 21.12.2016 tarihli, 2016/68 Esas, 2016/241 Karar sayılı “davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne” ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.