Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5705 Esas 2019/1278 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5705
Karar No: 2019/1278
Karar Tarihi: 07.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5705 Esas 2019/1278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Sanığın suçu inkar ettiği ancak güvenlik kamerası görüntülerinden suçluluğunun tespit edildiği belirtilmiştir. Ancak, suç konusu cep telefonlarının nereden elde edildiği, mağdur kimliklerinin belirsizliği gibi önemli konularda yetersiz ve eksik kovuşturma yapıldığı vurgulanmıştır. Ayrıca, sanığın yargılama giderlerini üzerine alacak tutarın CMK ve ilgili yasalar gereği az olduğundan belirtilen miktarın altında kalması nedeniyle ödememesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı üzerine yeniden değerlendirme yapılması gerektiği, sanığın denetim süresini cezasız geçirmesi durumunda hüküm edilen cezanın infaz edilmiş sayılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6352 sayılı Yasa'nın 100. maddesi
- CMK'nun 324. maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi
- TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine ilişkin iptal kararları
- TCK'nun 51/8. maddesi

17. Ceza Dairesi 2017/5705 E. , 2019/1278 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ..., temyiz dışı sanık ... ve hakkında kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilen Veysel’in olay tarihinde birlikte yürürlerken kolluk görevlilerini görmeleri üzerine güvenlik kamera görüntülerinden de tespit edildiği üzere sanık ..."un kolunun altında bulunan paketi yanındaki park halinde bulunan aracın altına attığı, olayı gören bir şahsın poşet içerisinde bulunan 16 adet cep telefonunu kolluk görevlilerine teslim ettiği, sanıkların hazırlık ve kovuşturma aşamasında suçu kabul etmedikleri anlaşılmakla; ceza yargılamasının asli amacı olan maddi gerçeğin ortaya çıkarılmasına ve eylemin hukuki niteliğinin tespit edilmesine yönelik olarak; suç konusu cep telefonlarının nereden elde edildiği, müştekilerin kim olduğu, eylemin ne şekilde gerçekleştiği aydınlığa kavuşturulmadan yetersiz gerekçe ve eksik kovuşturma ile kolluk tarafından tanzim edilen yakalama tutanağında, ‘sanığın telefonları yerini tam olarak gösteremediği bir evden çaldıklarını söylediği’ şeklindeki ifadeye dayanılarak yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
2-Sanığın payına düşen yargılama giderinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
3-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsamında hak yoksunluklarına ilişkin hükmün yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-TCK’nun 51/8. maddesi uyarınca sanığın denetim süresini suç işlemeden geçirmesi halinde hükmedilen cezanın infaz edilmiş sayılmasına karar verileceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 07.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.