Esas No: 2021/3576
Karar No: 2022/4935
Karar Tarihi: 22.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3576 Esas 2022/4935 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, yağma suçundan tutuklanmış ve sonradan beraat etmiştir. Beraat hükmünün kesinleştiği tarihten itibaren tazminat talepleri bulunmaktadır. Ancak yerel mahkeme tutuklama müzekkeresinin infaz görmediği için koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin reddine karar vermiştir. Davacı vekili, bu kararı istinaf etmiş ancak istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Temyiz istemine karşı, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca esastan reddine, dosyanın gereği için Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesine ve Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine kararın bir örneğinin de Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iletilmesine karar verilmiştir. 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ve 304/1. maddesi söz konusu davadaki tazminat taleplerini düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 08.11.2016 tarihli, 2016/385 Esas - 2016/389 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/259 Esas – 2016/299 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının yağma suçundan 09.02.2016 - 31.05.2016 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 08.06.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 8.000,00 TL maddi, 24.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacının tutuklama müzekkeresinin infaz görmediği, dolayısıyla CMK'nın 141. ve devamı maddelerinde düzenlenen koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemi koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine hükmedilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacının davanın kabulü gerektiğine, yasal koşulların oluştuğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 08.11.2016 tarihli, 2016/385 Esas - 2016/389 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
