Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4093 Esas 2022/4870 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : CMK’nın 280/2. maddesi gereğince ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılması ile 21.222,47 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 27/09/2017 tarihli, 2017/714 esas, 2017/2917 karar sayılı “İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/11/2016 tarih ve 2014/202 esas, 2016/634 karar sayılı kararının kaldırılarak, davanın kısmen kabulüne” ilişkin karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/15-2013/115 sayılı ceza davası kapsamında davacının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 18/12/2008 tarihinde 1 gün gözaltında 19/03/2009-08/02/2011 tarihleri arasında 691 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonucunda davacının beraatine hükmedildiği, hükmün 30/04/2013 tarihinde kesinleştiği, gözaltı ve tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 19.500 TL’si döner sermaye ödeneği, 7.800 TL’si gece tutacağı nöbetler için döner sermayeden alması gereken miktar, 4290 TL’si nöbet ücreti, 9.200 TL’si cezaevinde yapılan harcamalar, 17.700 TL’si ceza davasında ödenen avukatlık ücreti olmak üzere toplam 58.490 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın avukatlık ücreti hariç 19/03/2009 tarihinden itibaren, avukatlık ücreti için ise, 14/04/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 21.222,47 TL maddi, 60.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 19/03/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince duruşma açılıp, ilk derece mahkemesinin hükmünün kaldırılarak, 21.222,47 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın 19/03/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davanın reddi gereğine ve sair nedenlere yönelik, davacı vekilinin ise maddi tazminat taleplerinin karşılanmadığına yönelik temyiz itirazının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/365-2013/346 karar sayılı ceza dava dosyasında davacı hakkında verilen ve 19/11/2015 tarihinde kesinleşen beraat kararının kesinleşme şerhi ile birlikte davacıya tebliğ edilip edilmediğinin araştırılarak varsa tebligat evrakının dosya arasına alınması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabulüne göre de;
1-Davacının çalıştığı hastaneden gönderilen 03/08/2016 tarihli cevap yazısında da belirtildiği üzere davacıya maaşı ile ek ödemesinin yapıldığının; ancak aylık mesai saati olan 180 saatin üstünde çalışması halinde nöbet ücretinin ödemesi yapıldığının ve herkese nöbet ücreti ödenmediğinin anlaşılması karşısında, Dairemizin de yerleşik uygulamaları kapsamında, davacının tutuklu kaldığı dönem için döner sermayeye ve çalışmaya dayalı muhtemel zarar kapsamında olan nöbet ücretlerine ilişkin ödeme tutarlarının CMK’nın 141 vd. maddeleri kapsamında maddi zarar hesabına dahil edilemeyeceği gözetilmeden maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gereği gözetilmeden davacı hakkında maddi tazminata hükmedilmesi,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerektiren, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 27/09/2017 tarihli, 2017/714 esas, 2017/20917 karar sayılı davanın kısmen kabulüne dair hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK’nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanununun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 22/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.