MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı-karşı davalı, ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine, davalı-karşı davacı ise kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı-karşı davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı-Birleşen Dava Davalısının İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalının bildirim süresine uymadan iş sözleşmesini feshettiğini ifade ederek ihbar tazminatı talep etmiş, davalının iddialarının ise yerinde olmadığını savunmuştur.
Davalı -Birleşen Dava Davacısının Cevabının Özeti:
Davalı vekili ise davacının iş sözleşmesini haksız feshettiğini iddia ederek ayrı ayrı davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesinin davacı işveren tarafından haksız feshedildiği ve davalının diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı -birleşen dava davalısı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı-birleşen dava davalısı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 169. maddesinde, “Mahkeme, kendiliğinden veya talep üzerine taraflardan her birinin isticvabına karar verebilir. İsticvap, davanın temelini oluşturan vakıalar ve onunla ilişkisi bulunan hususlar hakkında olur.” denilmiştir.
Somut olayda, davalı-birleşen davanın davacısı işçi tarafından dava dilekçesinde fazla çalışma ücretlerinin eksik ödendiği ifade edilmiştir. Mahkemece fazla çalışma ücreti hiç ödenmemiş gibi hüküm altına alınmıştır. Davalı-birleşen davanın davacısı işçinin isticvap edilerek dava dilekçesindeki beyanı hatırlatıldıktan sonra fazla çalışma ücretlerini alıp almadığı, eksik alıp almadığı, eksik almışsa ne kadar eksik aldığı netleştirilerek sonucuna göre işçinin fazla çalışma ücreti talebinin hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.