Esas No: 2021/4077
Karar No: 2022/4881
Karar Tarihi: 22.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4077 Esas 2022/4881 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, uyuşturucu imal ettiği iddiasıyla tutuklu kaldığı ceza davasında beraat etti. Ancak tazminat talebinin açıldığı dava, kanuni süre aşımı nedeniyle reddedildi. Davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi kararı, temyiz edildi. Yargıtay, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararını esastan reddetti ve dosyayı Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesine gönderdi. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 302/1 ve 304/1 maddeleri açıklanarak kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırıldı. 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uygulandı.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine dair Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/330 E-2017/10 K sayılı hükmüne karşı istinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 04.04.2017 tarihli, 2017/678 Esas, 2017/651 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/156 Esas – 2011/360 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 17.03.2011 – 04.10.2011 tarihleri arasında 201 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 25.11.2011 tarihinde kesinleştiği, davanın tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu;
Davacının 50.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, tazminata esas ceza davasındaki beraat hükmünün kesinleşmesinin ardından CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra dava açılması nedeniyle dava açma süresinin geçtiği gerekçesi ile davanın reddedilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davanın kabul edilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 04.04.2017 tarihli, 2017/678 Esas, 2017/651 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 22/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.