22. Hukuk Dairesi 2015/10831 E. , 2015/15690 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 2006 yılının 6. ayında işçi olarak çalışmaya başladığını, müvekkilinin çalışmasının 18.06.2012 tarihinde haksız olarak sona erdirildiğini, müvekkilinin...."de aşçı olarak çalıştığını, en son aylık ücretinin net 1.200,00 TL olduğunu, müvekkilinin ücretinin bir kısmının bankadan, bir kısmının da elden verildiğini, ayrıca erzak yardımı yapıldığını, müvekkilinin resmi tatil ve dini bayramlarda çalıştığını ve bu çalışmalarının karşılığını alamadığını, müvekkilinin içeride 3.120,00 TL alacağının bulunduğunu, ayrıca müvekkilinin çalışmış olduğu pazar günlerinden dolayı onyedi günlük alacağının bulunduğunu belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, .... tarafından hizmet alımı işi ihale ile yaptırılan bir iş olduğunu ve dolayısıyla da müvekkil Büyükşehir Belediye Başkanlığının işçisi olmadığını bir an için işveren niteliğinin bulunduğu veya müşterek sorumlu olunduğu kabul edilse dahi ihale ile yaptırılan işin başlangıç ve bitiş tarihinin belirli olduğunu, süreli bir iş sözleşmesinin süre dolduğu için sona ermesi halinde kural olarak kıdem tazminatının söz konusu olmadığını, davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacağı ile talep ettiği diğer alacaklarının doğmadığını, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanması için iş sözleşmesinin kanunda belirtilen sebeplerle sona erdirilmiş olması gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının aldığı ücretin miktarı noktasındadır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarım serbestçe kararlaştırabilirler.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. İmzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, iş yerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı aylık net 1.200,00 TL ücret aldığını iddia etmiştir. İşveren aleyhine davaları bulunan davacı tanıklarından birtanesi davacının en son aylık 1.200,00 TL ücret aldığını belirtirken diğer davacı tanığı net 1.300,00 TL aldığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanıklarının beyanlarına göre, davacının 1.200,00 TL ücret aldığı kabul edilerek dava konusu alacaklar hesaplanmıştır. Emsal ücret araştırmasında Gıda Sanayi işçileri Sendikası aylık net 1.300,00 TL ücret alacağını bildirmiş olup bu araştırma yeterli değildir. Mahkemece, yukarıda açıklanan şekilde emsal ücret araştırması yapılarak sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma gerekçesi yapılmıştır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 29.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.