Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/19441 Esas 2015/1017 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/19441
Karar No: 2015/1017
Karar Tarihi: 09.02.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/19441 Esas 2015/1017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyeri, kadrolu olmadan önceki çalışmalarının kadro ve derecesinde göz önüne alınmadığını iddia eden davacının ücret alacaklarının ödenmesi talebini reddetmişti. Ancak mahkeme, kesinleşen derece ve kademe tespiti nedeniyle davacının TİS'den doğan alacak taleplerinin kısmen kabulüne karar verdi. Ancak davalı kurum, Harçlar Kanunu'nun ilgili maddesi uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen hatalı bir şekilde harçtan sorumlu tutuldu. Kararın bu noktasının düzeltilmesine rağmen yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtildi ve hüküm fıkrasındaki harçla ilgili bölümler silinerek onaylandı. Kararda yer alan kanun maddesi ise Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi idi.

(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2014/19441 E. , 2015/1017 K.

"İçtihat Metni"

T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Adana Valiliği Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığı vekilince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı.Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Adana Valiliği Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığı’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde işçi olarak çalışmakta iken kadrolu işçi olmadan önceki dönemdeki çalışmalarının kadro ve derecesinin belirlenmesinde gözönüne alınmadığını ve işyerinde uygulanan 1.3.2011-28.2.2013 tarihlerini kapsayan 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesinin buna imkan tanıdığından bahisle derece ve kademe tespiti yaptırdığını, bu kararın kesinleştiğini bu nedenle aradaki ücret alacaklarının ödenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece kesinleşen derece ve kademe tespiti nedeniyle TİS"den doğan alacak taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, 392 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi uyarınca davalı Adana Valiliği Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığı harçtan muaf olmasına rağmen, harçtan sorumlu tutulması hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının harçla ilgili bentlerinin silinerek, yerine;
“ Davalı Adana Valiliği Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Davacı tarafından peşin yatırılan 214,70 TL harcın karar kesinleştikten sonra ve talep halinde davacıya iadesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.