Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/6659 Esas 2019/1827 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hükmolunan doğrudan adli para cezasının TCK.nun 52. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL den çevrilmesi sırasında hesap hatası sonucu 160 TL yerine 80 TL olarak eksik ceza tayini ve katılan ..."in kredi kartları ile birden fazla harcama nakit çekimi yapıldığı halde TCK.nun 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak;
Bozma kararından önce kurulan ve aleyhe temyiz bulunmayan hükümde sanık hakkında hükmedilen ceza miktarı yönünden lehine kazanılmış hak oluştuğunun gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sonuç cezanın belirlendiği paragraftan sonra gelmek üzere ""CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle cezasının 4 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası üzerinden infazına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
a) Bozma kararına uyulduğu halde, mağdurların hırsızlığa konu banka ve kredi kartlarını kullandıktan sonra geri bıraktığı anlaşılan sanık hakkında verilen cezada TCK.nun 168/2 maddesi uyarınca indirim yapılmaması,
b) Sanığın, hırsızlık eylemini aynı mağdurlara karşı farklı zamanlarda birden fazla kez gerçekleştirmesi karşısında; tayin edilen cezanın TCK.nun 43/1 madde ve fıkrası uyarınca artırılması gerktiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 11.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.