Mala zarar verme - basit tehdit - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9283 Esas 2020/13672 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, basit tehdit, hakaret
HÜKÜM :Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığa atılı mala zarar verme, basit tehdit ve hakaret suçlarının soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayet bağlı bulunduğu ve katılan ...’nın 02/02/2018 tarihli dilekçesi ile hükümden sonra şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nın 73. maddesi uyarınca yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu ile uzlaşma kapsamında olan basit tehdit ve hakaret suçlarının birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağından soruşturma aşamasında katılan ...’e yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı ve aynı fıkranın ikinci cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı nazara alınarak, mala zarar verme, basit tehdit ve hakaret suçlarından uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.