Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/31 Esas 2015/1061 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/31
Karar No: 2015/1061
Karar Tarihi: 22.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/31 Esas 2015/1061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye ait adli sicil kaydında tekerrüre esas kabul edilen ilamların hangisinin tekerrüre esas alındığını göstermeden sadece sabıkasının olduğunu belirterek cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar vermiş. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği hatırlatılmış ve bu nedenle karar bozulmuştur. Sanıkların diğer itirazlarına ise hüküm fıkrasındaki \"eşit olarak\" alınacak yargılama gideri bölümünün her bir sanığın payını ayrı ayrı yükletmeye uygun düzenlenmesi gerektiği hatırlatılarak, kabul edilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nun 326/2. maddesidir.

22. Ceza Dairesi 2015/31 E. , 2015/1061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararın süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Adli sicil kaydında tekerrüre esas kabul edilen ilamları bulunan sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünde hangi ilamın tekerrüre esas alındığı kararda gösterilmeden yalnızca tekerrüre esas sabıkası olduğu belirtilerek 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2012/6-1431 E., 2013/18 K.sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı bulunduğundan bozma nedeni yapılmamış,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “eşit olarak” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki yargılama giderlerinin “eşit olarak alınmasına” ilişkin bölüm çıkarılarak, “ 123 TL yargılama giderinin sanıkların payına düşen oranda ayrı ayrı alınmasına ” cümlesinin eklenmesi

suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.