Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/19431 Esas 2015/1008 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/19431
Karar No: 2015/1008
Karar Tarihi: 09.02.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/19431 Esas 2015/1008 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyerinde işçi olarak çalışan davacı, kadrolu işçi olmadan önceki dönemdeki çalışmalarının kadro ve derecesinin belirlenmemesi nedeniyle, işyerinde uygulanan geçici 4. maddesi gereği derece ve kademe tespiti yaptırdığını, bu kararın kesinleştiğini ve aradaki ücret alacaklarının ödenmesini talep etmiştir. Mahkeme, kesinleşen derece ve kademe tespiti nedeniyle TİS'den doğan alacak taleplerinin kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı, harçtan muaf olmasına rağmen harçtan sorumlu tutulmuştur. Bu nedenle, hüküm fıkrasının harçla ilgili bölümleri silinerek düzeltme yapılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise 392 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi olarak belirtilmiştir.

(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2014/19431 E. , 2015/1008 K.

"İçtihat Metni"

T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekilince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı.Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ...’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde işçi olarak çalışmakta iken kadrolu işçi olmadan önceki dönemdeki çalışmalarının kadro ve derecesinin belirlenmesinde gözönüne alınmadığını ve işyerinde uygulanan 1.3.2011-28.2.2013 tarihlerini kapsayan 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesinin buna imkan tanıdığından bahisle derece ve kademe tespiti yaptırdığını, bu kararın kesinleştiğini bu nedenle aradaki ücret alacaklarının ödenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece kesinleşen derece ve kademe tespiti nedeniyle TİS"den doğan alacak taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, 392 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi uyarınca davalı ... harçtan muaf olmasına rağmen harçtan sorumlu tutulması hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının harçla ilgili fıkralarının silinerek, yerine;
“ Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Davacı tarafından peşin yatırılan 236,50 TL harcın karar kesinleştikten sonra ve talep halinde davacıya iadesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.