6136 sayılı Yasaya aykırılık - genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/10719 Esas 2019/1819 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede;
Dosyada mevcut Kriminal Polis Laboratuvarının raporunda; sanığa ait kuru-sıkı tabancanın, namlusu içerisinde dairesel bir gaz ayırıcı parçasının mevcut olduğu fakat katı bir cisim atmasını engelleyen tahdit parçasının bulunmadığı, bu haliyle özel nitelikteki ateşli silah fişeği durumuna dönüştürülmüş fişekleri atabildiğinin ve silahta sonradan değişiklik yapıldığını gösterir herhangi bir bulgu ve emarenin görülmediğinin belirtildiği anlaşılmakla, sanıkta özel nitelikte tadil edilmiş mermi ele geçirilememiş olması ve tüm aşamalarda suça konu silahın kuru-sıkı olduğuna ilişkin savunmasının aksine ele geçen tabancanın vasıflarını bilerek bulundurduğuna dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek sanığın atılı suçtan beraatine ve bizatihi suç teşkil eden tabancanın müsaderesine karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
2- Sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemeye gelince;
Silah niteliğinde bulunmayan kuru sıkı tabanca ile havaya ateş etme eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 170/1-c madde ve fıkrasında tanımlanan ve içinde silah öğesi bulunan suç tipine uygun bulunmadığı, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 36/1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan gürültüye neden olma kapsamında olup idari yaptırımı gerektirdiği, ancak anılan Yasanın 20/2-c maddesi uyarınca soruşturma zamanaşımı süresinin 3 yıl olduğu, kabahat tarihinden temyiz incelemesine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının konusu eylemin oluşturduğu kabahatin zamanaşımına uğraması nedeniyle 5226 sayılı Kabahatler Kanunun 20/2-c maddesi gözetilerek “İdari yaptırım uygulanmasına yer olmadığına”, 11.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.