Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11488 Esas 2019/6968 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında silahlı tehdit suçundan kurulan, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya kapsamı ve oluşa göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Tarafsız tanıklar aşamalarda, “sözlü tartışmanın bitmesi ile katılanın aracına doğru ilerlediği sırada sanığın aracını çalıştırarak aracın kepçe kısmı ile katılana arkasından çarptığı, katılanın yere düşmesi üzerine de aracı ile geri geri gelerek aracın ön sol tekeri ile ayağının üzerinden geçtiğini” beyan ettiği ve bu beyanlarını doğrular şekilde adli rapor içeriğine göre de, katılanın sağ ayak baş parmakta fraktür, sağ tibia üst kısmında fraktür oluştuğu nazara alındığında, doğrudan kast ile mağdur kardeşi ...’i yaraladığı anlaşılan sanığın cezasında olayda uygulama yeri bulunmayan TCK’nin 21/2. maddesi uyarınca indirim yapılması suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
b) Sanık hakkında kırığa neden olacak şekilde kasten yaralama suçundan açılan dava ile bu yöndeki kabul ve uygulamaya rağmen, hükümde uygulama maddesi olarak TCK’nin 87/3. maddesinin gösterilmemesi, c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 02.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.