Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/4830 Esas 2017/3582 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4830
Karar No: 2017/3582
Karar Tarihi: 24.10.2017

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/4830 Esas 2017/3582 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan cezai şart istemine ilişkindir. Taraflar arasında imzalanan sözleşmede, \"Gecikme cezası\" başlığı altında yapılan düzenleme, işin teslimat tarihinin gecikmesi halinde belirlenen cezayı içermektedir. Sözleşmede belirlenen cezai şart TBK'nın ilgili maddeleri uyarınca ifaya ekli olup, davacı taraf, eseri ihtirazı kayıt koymadan teslim almıştır. Bu nedenle cezai şart hakkı düşmüştür ve davanın reddi gerekirken kabul edilmesi hatalıdır. Kanun maddeleri ise TBK'nın 131/2 ve 179/2. maddeleridir. Ayrıca, KDV konusunda bir talep bulunmaması ve harcın yatırılmaması nedeniyle hükümde bir düzeltme yapılması gerekmektedir. Hukukçu bilirkişi atanması da usul hükümlerine aykırıdır.

15. Hukuk Dairesi 2016/4830 E. , 2017/3582 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan cezai şart istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen hüküm, davalı vekilince temyiz olunmuştur.
Taraflar arasında imzalandığı tarihte yürürlükte bulunan TBK"nın 470. ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi ilişkisi mevcuttur. Taraflar arasında imzalanan sözleşmede, "Gecikme cezası" başlığı altında kararlaştırılan düzenleme; "Yapılacak işin en son teslim tarihi 12.02.2015"dir. Bu süre sonunda işin teslim edilmemesi durumunda gecikilen hergün için iş bitiminde hakediş ile belirlenen toplam tutarın % 1"i kadar gecikilen her gün için ceza kesilir. Bu ceza toplam tutarın % 15"ini geçemez." şeklindedir. Sözleşmede kararlaştırılan bu cezai şart TBK"nın 131/2 ve 179/2. maddeleri uyarınca ifaya ekli cezai şart olup, davacı taraf sözleşmeye konu eseri 22.02.2015 tarihli hakediş tutanağına ihtirazî kayıt koymadan teslim almıştır. Davacı eseri ihtirazı kayıt koymadan teslim aldığı anlaşıldığından cezai şart hakkı düşmüştür. Bu tutanaktan sonra çekilen ihtarname bu yönden sonuç doğurmaz. Bu nedenlerle davanın tümden reddi gerekirken kabulü doğru olmamıştır.
Karar açıklanan gerekçeyle bozulması uygun bulunmuştur.
Kabule göre de; KDV yönünden bir talep bulunmadığından talep aşılması ve harcı da yatırılmadığı halde KDV eklenip hükmedilmesi de doğru olmadığı gibi, HMK"nın 266. maddesine aykırı şekilde hukukçu bilirkişi atanmak suretiyle usul hükümlerine de aykırı davranılmıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 24.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.