Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1215 Esas 2020/492 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının ilk derece mahkemesinde yapılan yargılaması sonunda verilen davanın reddine ilişkin karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonucunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi tarafından verilen istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin hükmün, davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- KARAR -
Davacılar vekili, davacı şirketin web sitesi sahibi olduğunu, diğer davacı ..."ın ise davacı şirketin hakim hissedarı ve yetkili müdürü olduğunu, davalı şirketlerin ise temel olarak ... markası ile dünyanın değişik yerlerinde kurulmuş şirketleri üzerinde müvekkili şirketler gibi yerel firmalara toptan otel rezervasyonu sağlayan bir şirket olduğunu,davacı ... şirketiyle davalı ile arasındaki ticari ilişki sonucunda 2009 yılı temmuz ayında teminat oluşturmak amacıyla bir borç protokolü yapıldığını, bu protokolde teminat amacıyla senetler verildiğini, protokolde belirtilen iki aylık süreçte ödeme yapılmasına rağmen senetlerin lehtarı davalı ...(Me) FZ tarafça teminat senedinin takibe konulduğunu, belirterek takibe konulan senedin teminat senedi olduğunu ve söz konusu senetten dolayı davcıların borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, taraflar arasındaki ticari ilişki nedeniyle doğan alacağın yapılandırılması sağlamak için Avukatlık kanunun 35/a maddesi hükümlerine uygun olarak 17.07.2009 tarihinde borçlu şirket yöneticileri ile protokol / uzlaşma tutanağı tanzim edildiğini, protokol tarihi itibariyle davacılardan alacaklı olduğunu, uzlaşma şartları kapsamında toplam borcun vadelere bölündüğüne ve her biri bakımından senetler düzenlenerek teslim edildiğini, uzlaşma protokolünde senedin teminat amacıyla değil ödeme amacıyla verildiğinin açıkça yazılı olduğunu, 30.09.2009 tarihli senedin ödenmemesi nedeniyle icra takibine başlanıldığını, senede karşı sürülen bütün iddiaların senetle ispatı gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacılar tarafından iki aylık süreçte ödeme yapıldığı iddia edilmiş ise de ödemelerin uzlaşma protokolünde belirtilen faiz alacağı ile ilgili olan ve ilk taksit tutarı için verilen 31.08.2009 tarihli senede ilişkin olduğu, davacılar senetleri teminat amacı ile verildiğini iddia etmiş iseler de protokolün ikinci maddesinde senetlerin teminat amacıyla değil ödeme amacıyla verildiğinin anlaşıldığı, ödeme definin kesin delillerle ispatı gerektiği, davacı tarafın bu kapsamda herhangi bir kesin delil sunmadığı, davacıların yemin deliline dayanmadıkları, bu nedenle davacılar tarafından ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş ve bu karara karşı davacılar vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nin 2017/777 esas ve 2017/860 karar sayılı ve 20.12.2017 tarihli kararı ile; ilk derece mahkemesi tarafından davanın reddine ilişkin verilen kararın usul ve esas yönden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle muhakeme hukukuna ve maddi hukuka uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlerden alınmasına, 17.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.