MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.’nın 157/1,52/2-4,58/6,53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay tarihinde sanığın cep telefon bayiliği yaptığı, bir alışveriş sırasında katılan ile tanıştıkları ve akabinde katılan ile sanığın haricen ortak olması konusunda anlaştıkları, katılanın sanığa Samsung 520-XS08 marka bilgisayarını ve peyder pey 2000 TL para verdiği, daha sonra katılanın sanığa bir daha ulaşamadığı böylece sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; dairemizin 23/05/2017 tarih ve 2017/1242 E – 2017/11425 K sayılı bozma ilamı doğrultusunda uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, uzlaşmanın sağlanmadığına dair 21/11/2017 tarihli rapor, sanık savunması, katılan, tanık beyanları ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılıkların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, ‘‘5275 Sayılı Yasa"nın 108/4.maddesi de dikkate alınarak mükerrir hakkında cezanın infazından sonra 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına’’ cümlesinin çıkarılarak yerine "TCK.nun 58/7. maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.