Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2960 Esas 2022/5056 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 24.01.2017 tarihli, 2017/177 Esas, 2017/271 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Akçakale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/5 Esas - 2012/104 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıya ait olan 63 PP 081 plaka sayılı araca 30.04.2010 ve 01.06.2010 tarihlerinde kaçak akaryakıt taşındığı için 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanununa muhalefet suçu kapsamında 02.06.2010 tarihinde el konulduğu, malen sorumlu sıfatıyla yapılan yargılama sonunda dosya sanığının mahkumiyetine ve aracın sahibine iadesine karar verildiği, kararın 24.02.2016 tarihinde kesinleştiği, el koyma tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 50.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, davacının zararını aracını suçta kullanan sanıktan tahsil etmesi gerektiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Dosya kapsamına göre davacının kendisine ait aracı malen sorumlu olduğu ceza davasının sanığına kiraladığı ve sanığında Akçakale Cumhuriyet Başsavcılığının 2010/2827 ve 2010/3439 sayılı soruşturmaları kapsamında 30.04.2010 ve 01.06.2010 tarihlerinde aracı kaçak akaryakıt naklinde kullandığı, 5607 sayılı Kanunun 10. maddesinin 2. fıkrasındaki “13 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamına girmesi, Türkiye'de sicile kayıtlı olmaması ya da soruşturma ve kovuşturma devam ederken, kaçakçılık suçunun işlenmesinde tekrar kullanılması halinde, el konulan araç alıkonulur. Sahibinin aracın değeri kadar teminatı alıkoyma tarihinden itibaren otuz gün içinde gümrük idaresine teslim etmesi halinde, araç sahibine iade edilir. Aksi takdirde, tasfiye idaresi tarafından soruşturma ve kovuşturma sonucu beklenmeksizin derhal tasfiye olunur. Tasfiyenin satış suretiyle gerçekleşmesi halinde, satıştan elde edilen gelirden taşıtın muhafaza edilmesi ve satışı için gerekli olan bütün masraflar karşılandıktan sonra kalan miktar, kovuşturma sonucuna göre işlem yapılmak üzere emanet hesabına alınır.” düzenlenme gereğince davacıya ait aracının ikinci kez suçta kullanılması nedeniyle yapılan el koyma işleminin hukuka aykırı olmaması nedeniyle yerel mahkemece davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davanın kabul edilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 24.01.2017 tarihli, 2017/177 Esas, 2017/271 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.