Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/4570 Esas 2012/5730 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 21.12.2009 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 02.12.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı, genel yola çıkışı bulunmayan 843 parsel sayılı taşınmazı lehine 825 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilerek davalıya ait 825 parsel sayılı taşınmazdan, 30.07.2008 tarihli bilirkişi raporunda sarı renk ile taralı ve "A" harfiyle gösterilen yerden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir. Kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dairemizin 20.10.2009 tarihli ilamı ile özetle; 825, 826 ve 833 parsel sayılı taşınmazların ortak sınırından geçit kurulması alternatifinin değerlendirilmesinin, komşuluk hukuku ilkelerine daha uygun olacağı belirtilerek karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamımıza uyularak bilirkişinin 18.10.2010 tarihli raporuna ekli 2 numaralı krokide A1 , B ve C harfleri ile gösterilen, 825, 826 ve 833 parsel sayılı taşınmazların ortak sınırından geçit oluşturulmuştur.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda bu hak taşınmaz leh ve aleyhine kurulacağından leh ve aleyhine geçit istenen taşınmaz maliklerinin tamamının davada yer alması gerekir. Bozma ilamımıza uyularak üzerinde geçit kurulan 826 ve 833 parsel sayılı taşınmazların malikleri davada yer almamışlardır. Davacılara belirtilen parsel sayılı taşınmaz maliklerine karşı ayrı bir dava açmaları için süre verilmeli ve dava açıldıktan sonra da eldeki dosya ile birleştirilmelidir.
Usulüne uygun taraf teşkili sağlandıktan sonra davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken bu husus gözardı edilerek 826 ve 833 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine hüküm kurulması doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 19.04.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.