Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/5114 Esas 2018/1433 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 30/03/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 16/06/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı; kardeş olan davalıların ortak olarak oto galericiği yaptıklarını, davalılardan 2007 yılında traktör satın aldığını ve karşılığında kambiyo senetleri verdiğini, senetlerinin bir kısmını ödediğini, diğerlerini de ödemekteyken davalıların 1.500 TL bedelli senedin önüne (1) rakamı ekleyerek 11.500 TL olarak bankaya tahsile verdiklerini, şikayeti üzerine yapılan soruşturma sonunda resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/257 esas 2010/920 karar sayılı dosyasında yargılandıklarını ve her iki davalının cezalandırılmasına karar verildiğini, davalıların bu eylemlerinin suç teşkil ettiği gibi manevi olarak da kendisini zarara uğrattığını belirterek oluşan manevi zararının tazminini talep etmiştir.
Davalılar vekili; davaya konu senedin bedelinin 11.500 TL olduğu hususunda tarafların anlaştıklarını belirterek, davanın reddi gerektiği savunmuştur.
Mahkemece; iddia edilen maddi zararın davacının iç huzurunu bozacak nitelikte bir olgu olmadığı, davacının bu alacaktan dolayı herhangi bir hacize maruz kaldığını da iddia etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davalılar hakkında davaya konu senet üzerinde tahrifat yapmalarından dolayı resmi belgede sahtecilik suçundan yapılan ceza yargılaması sonucunda, eylem sabit görülerek nahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın Yargıtayca onanmak suretiyle kesinleştiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davalıların haksız eylemi sabit olmakla davacının manevi zararı oluşmuştur. Davacı yararına uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.