Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2120 Esas 2018/593 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının müvekkili sitedeki A-1 Blok 3 nolu bağımsız bölümün maliki olduğunu, site yönetim kurulunun 26/12/2011 tarih 2011-7 nolu kararı ile kendisine 2 nolu otopark yerinin tahsis edildiğini, davalının 16/02/2014 tarihinden itibaren kendisine tahsis edilen 2 nolu garaj yerine 4 nolu garajı işgal ettiğini, bu garajdaki A1-1 nolu tabelayı sökerek kendi garajında bulunan A1-3 yazılı tabelayı işgal ettiği garaja taktığını, durumun güvenlik görevlilerince tutanak altına alındığını, kendisine işgali sonlandırması için yönetim kurulu tarafından 18/02/2014 tarihinde gönderilen uyarı yazısının 24/02/2014 tarihinde tebliğ edildiğini, kendisi ile yapılan şifahi görüşmelerden de işgalin sona ermesi konusunda sonuç alınamayınca yönetim kurulunca 27/01/2014 tarih 2014-4 nolu kararın alındığını, bu kararda davalıya yönetim planı hükümleri gereğince 01/03/2014 tarihinden itibaren ihlalin devam etmesi halinde günlük 100 TL para cezasının uygulanmasına karar verildiğini ve davalı hakkında Küçükçekmece 3. İcra Müdürlüğünün 2014/4279 Esas sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını ve davalının haksız olarak itiraz ettiğini bu nedenlerle davalının haksız itirazının iptali ile takibin devamına karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davacı vekiline 2 haftalık kesin süre verildiği ve kesin süreye uyulmadığı takdirde sonuçlarını gösteren ihtaratın yapıldığı, söz konusu kesin süre içerisinde davacının davanın ispatına yönelik esaslı delilleri sunamadığı anlaşıldığından davacı tarafça ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava itirazın iptali istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelemesinden anataşınmaza ilişkin otopark tahsisinin yönetim planı ekinde ve vaziyet planında belirli olduğu anlaşılmaktadır. Davacının otopark tahsisine ilişkin belgesi yönetim kurulu kararı niteliğinde olup, ancak vaziyet planı ve yönetim planı ile uyumlu olduğu takdirde tarafları bağlar. Bu nedenle yönetim planının ekinde olduğu belirtilen otopark tahsis listesinin temin edilerek dosyaya CD şeklinde sunulan vaziyet planı incelenmeli, otopark tahsisine ilişkin husus açıklık kazandırılmalıdır. Tüm bu nedenlerle davacının sunmuş olduğu tahsis listesinden önce herhangi bir tahsis listesi olmadığını belirtmiş olması karşısında bu listenin süresinde sunulmamış olduğundan bahisle yazılı olduğu şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 05/02/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.