5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4178 Esas 2021/10644 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4178
Karar No: 2021/10644
Karar Tarihi: 22.09.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4178 Esas 2021/10644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyizi incelenmiştir. Sanıklar, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkum edilmişlerdir. Ancak, kararın birçok şekilde yasaya aykırı olduğu tespit edilmiştir. Kararın bozulmasına karar verilmiştir. Sanıkların cezada kazanılmış hakkı saklı tutulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 6545 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2019/4178 E. , 2021/10644 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, nakil aracının müsaderesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1)Sanıklar hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. maddesi gereğince cezada arttırım yapılmasının ardından, aynı maddenin son cümlesi uyarınca hürriyeti bağlayıcı cezanın 3 yıldan az olamayacağı gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2)Sanıklardan ele geçirilen kaçak eşyanın değerinin fahiş olduğu dikkate alınarak sanıklar hakkında tayin edilen cezanın 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Hükümde takdiri indirim uygulanmasında ilgili Yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4)24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5)Suça konu kaçak sigaraların 5607 sayılı yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafinin ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, temyiz edenin sıfatına göre sanıkların cezada kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 22.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.