Mahkemesi :Bursa 6. İş Mahkemesi
Tarihi :09.10.2013
No :2011/1728-2013/469

Dava, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirlerin 5510 sayılı Kanunun 21 ve 76. maddelerince tazmini istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi .... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; Hukuk Genel Kurulunun 2010/ 712 - 2011/ 4 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, dul eşin yeniden evlenme şansının belirlenmesinde yararlanılan hazır tablolardan en sık başvurulanın İsviçreli Hans Moser’in tablosu ile Askeri Yüksek İdare Mahkemesi tarafından kullanılan tablo olduğu, Moser’in tablosunun 1940’dan önceye ait olup, günümüz koşullarına ve ülkemiz şartlarına uyduğunun söylenemeyeceği, yine İsviçre kaynaklı Stauffer/Schaetzle tablosu daha yakın tarihli ise de, bu tablonun da Türkiye koşulları dikkate alınarak hazırlanmadığının açık olduğu, bu durumda, Askeri Yüksek İdare Mahkemesi tarafından kullanılan  tablonun mevcut durumda ülkemiz koşullarına daha çok uyumlu bulunduğu; somut olayda hak sahiplerinden 1987 doğumlu ve 09.12.2009 tarihli kaza sonrası dul eşin, Askeri Yüksek İdare Mahkemesi tarafından kullanılan tabloya göre, evlenme şansı % 40 olup, 18 yaşından küçük her bir çocuk için evlenme şansından % 5 indirim yapılması gerektiği gözetilmemiş, bilirkişi tarafından sigortalının hak sahiplerinin gerçek zararı (dış tavan tutarı) diğer yönlerden de hatalı yöntem izlenerek saptanmış ise de, bu hatanın sonuca etkili olmaması, mahkemece rücu alacağı hüküm altına alınırken gelirin başladığı tarihiteki ilk peşin sermaye değerlerinin benimsenmiş ve istemin aynen hüküm altına alınmış olmasına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan alınmasına, 10.11.2015 günü oybirliği ile karar verildi.