Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2016/4815 Esas 2017/9556 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu daimi ve geçici irtifak hakkı bedelinin tespiti ve irtifak hakkının davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare ile davalı ... vd. vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu daimi ve geçici irtifak hakkı bedelinin tespiti ve irtifak hakkının davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare ve bir kısım davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Dava konusu ... ili, ... ilçesi, ... mahallesi, ... ada ... ve ... ada ... parsel sayılı taşınmazların tarım arazisi niteliğinde kabul edilerek değerinin tespitinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1) Değerlendirme tarihi 2015 yılı olduğundan, münavebe ürünü olan buğday, karpuz ve ayçiçeğinin dekar başına verim miktarlarının İlçe Tarım Müdürlüğü"nden hasat dönemindeki ortalama kg. satış fiyatlarının ilgili resmi kuruluşlarından getirtilmeden, 2014 yılı verilerine göre bedelinin tespit edilmesi,
2)Dava konusu taşınmazın konumu bilirkişi raporunda yazılı özelliklerine göre, objektif değer artırıcı unsur oranının % 100 olacağı gözetilmeden, daha az kabulü ile düşük bedel tespiti,
3)Dava konusu ... ada ... parsel sayılı taşınmazın niteliği, geometrik durumu, yüzölçümü ve boru hattı güzergahı dikkate alındığında daimi irtifak hakkı nedeni ile bu taşınmazda değer kaybı oranının yüzde 1 olması gerektiği düşünülmeden, daha düşük oranda değer kaybı verilmek suretiyle irtifak hakkı karşılığının az tespiti,
4)Davanın niteliği gereği kendisini vekille temsil ettiren davalılar lehine tek vekalet ücüretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi ,
Doğru görülmemiştir.
Davacı idare ve bir kısım davalılar vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 30/03/2017gününde oybirliğiyle karar verildi.