Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11396 Esas 2019/6922 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11396
Karar No: 2019/6922
Karar Tarihi: 02.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11396 Esas 2019/6922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Hüküm sonucunda şu sebeplerle bozulmuştur: 1) Sanık hakkında iddianamede talep edilmeyen bir madde uyarınca savunma hakkı kısıtlanmıştır. 2) Taraflar arasında haksızlık yapma konusunda farklı beyanlar olduğu için haksız tahrik hükümleri asgari oranda uygulanmamıştır. 3) Sanıkların hak yoksunlukları yönünden Anayasa Mahkemesi kararı uyarınca yeniden değerlendirme yapılması gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak ise, 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesi, ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2018/11396 E. , 2019/6922 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında iddianamede talep edilmediği halde 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2) Tarafların karşılıklı olarak kavga ettikleri olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmaması,
3) Her iki sanık hakkında kurulan hükümlerde, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.