8. Ceza Dairesi Esas No: 2018/11907 Karar No: 2019/1768 Karar Tarihi: 11.02.2019
Hakkı olmayan yere tecavüz ve orman kanununa muhalefet - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11907 Esas 2019/1768 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hakkı olmayan yere tecavüz ve orman kanununa muhalefetten yargılanan sanıkların beraatine karar vermiştir. Ancak, kendisini vekil ile temsil ettiren sanıklar yararına maktu vekalet ücretinin hazine tarafından ödenmesi gerektiğini belirtmeyen karar düzeltilerek onanmıştır. Ayrıca, suçun ceza yasasındaki üst sınırı itibariyle tabi olduğu zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle sanıklar hakkında açılan kamu davalarının düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 1412 sayılı CMUK.nun 322. ve 321. maddeleri, 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e, CMK.nun 223/8. maddeleri.
8. Ceza Dairesi 2018/11907 E. , 2019/1768 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz ve orman kanununa muhalefet HÜKÜM : Beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Sanıklar müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde; Sanıklar müdafinin temyizinin beraat eden sanıklar lehine vekalet ücreti hükmedilmemesine yönelik olup, temyizde hukuki yararı bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede: Kendisini vekil ile temsil ettiren ve beraat eden sanıklar yararına, hazine aleyhine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/5 madde ve fıkrası uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "sanık kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1500,00 er Türk Lirası maktu vekalet ücretinin hazineden alınarak sanıklara verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 2- Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ise; Sanıklara yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan ilk savunma tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e ve CMK.nun 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 11.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.