Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4159 Esas 2019/1213 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Konya Ereğli Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/486 Esas ve 2005/550 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin TCK"nun 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 157/1. maddesinde tanımı yapılan basit dolandırıcılık suçunun da, uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nun 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden ve bozma sonrası hükümde sanığın 5 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği ancak 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi göz önüne alınarak kazanılmış hak nedeniyle bozma öncesi hükümdeki 5 ay hapis ve 100,00-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanık hakkında yapılan bozmanın lehe olması nedeniyle bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yüklenemeyeceği gözetilerek, bozma öncesi yapılan 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2)Sanık hakkında, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarında belirtildiği şekilde hak yoksunluklarına hükmedilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkarılarak yerine, "Sanık hakkında bozma sonrası yapılan yargılama gideri düşüldükten sonra bozma öncesi yapılan toplam 16,80 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine" cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.