Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/2300 Esas 2019/9757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Bankada saha donanım bakım teknisyeni olarak çalışırken Genel Müdürlük kadrosuna tabi tüm çalışanlara yemek ücreti verilirken İstanbul İli dışında çalışanlara 2006 Şubat ayından sonra yemek ücreti verilmediğini, bu durumun ise eşitlik ilkesine aykırı olduğunu iddia ederek yemek ücretinin , yine çalıştığı süre boyunca ödenmeyen yolculuk/harcırah alacağının ve fazla çalışmalarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Taraflar arasında davalı Bankanın yemek uygulamasının eşitlik ilkesine aykırı olup olmadığı ve buna bağlı olarak davacının yemek ücretine hak kazanıp kazanmayacağı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı Banka bünyesinde 2006 yılına kadar TİS hükümleri gereğince çalışanların tamamına yemek yardımı ödenirken 2006 yılından itibaren akdedilen toplu iş sözleşmelerinde yemek yardımı ödenmesine ilişkin düzenleme kaldırıldığı için yemek parası ödenmediği, ancak İstanbul Genel Müdürlük ve Gebze ABM de bulunan işyerlerinde yemekhane bulunması sebebiyle bu yerdeki işçilere yemek hizmetinin sağlandığı anlaşılmaktadır.
Eşitlik ilkesini düzenleyen Anayasal ve yasal düzenlemelere göre eşit davranma borcu işverenin genel anlamda borçları arasında yer almakla birlikte yargısal içtihatlara göre bu borç işvereni her durumda mutlak bir eşit davranma ile yükümlü kılmamakta, haklı ve objektif nedenlerin varlığı halinde yönetim hakkını kullanırken farklı uygulamalara gidebilmesini kabul etmektedir.Somut uyuşmazlıkta taraflar arasında davalı işvereni yemek ücreti ödemesi hususunda yükümlü kılan bir sözleşme bulunmadığı gibi davalı Bankanın İstanbul"da bulunan işyerinde yemekhane bulunması nedeniyle yemek hizmeti verip diğer illerde bu hizmeti vermemesinde sübjektif bir ayrımcılıktan söz edilemez.
Belirtilen nedenle Mahkemece, hatalı değerlendirme ve yazılı gerekçelere dayanarak yemek ücreti alacağının kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.